"Jesus Loves Me
this I know; 'cause the Bible tells me so", is natuurlijk een keiharde waarheid die ik voor geen prijs zal opgeven. En evenmin wil ik iets afdoen van de overweldigende relationele diepgang die uitgaat van de liefde van God de Vader in Jezus Christus.
Maar...

Consumptiechristendom
als die waarheid op zichzelf blijft staan met een focus naar mijzelf en als die waarheid gespiegeld wordt aan de maatschappij waarin wij leven, waar alles met één druk op een knop ter mijner beschikking moet staan, wie is Jezus dan voor mij?

Religieuze antwoorden
Ik loop lang genoeg mee om alle goede religieuze antwoorden te geven. "Jezus is mijn Heer", "ik ben zijn dienstknecht", "Ik wil Jezus in alles volgen". Noem ze maar op en ik onderschrijf ze meteen. Sterker nog ik wil dat ook. Ik wil dat ook van mijzelf geloven. Maar is het echt of zijn het religieuze antwoorden?

Lakmoesproef
Hoe test ik mijzelf wie Jezus werkelijk voor mij is?
Mijn ontdekking is simpel: kijk naar de tijd die je met Hem doorbrengt en wat jij tegen Hem zegt:
Lijken mijn gebeden erop dat ik aan Jezus vraag om te doen wat ik graag wil?
Of kennen mijn gebeden een stille omgang waarin ik luister naar wat Hij van mij wil, ongeacht het onderwerp dat ik op de agenda zet?

Zacht hart
Ik heb ontdekt dat als ik me erg druk maak over mijn leven en mijn verantwoordingen en geen tijd heb om tot rust en stilte te komen, mijn gebeden gevormd worden door mijn hart dat hard geworden is, als een afstandbediening. Mijn gebeden zijn alleen maar uitingen van mijn verlangens...
En dit gebeurt vaak, heel vaak. Het is zo gemakkelijk om een hard hart te krijgen en het voelt zo snel normaal en gewoon.

Daarom moet ik mij regelmatig terugtrekken in de stilte, bij Hem komen. Niet zo veel meer zeggen, misschien wel mijn mond houden en mijn hart aan Hem geven, door mijn afstandsbediening los te laten. En Hem toestaan mijn hart weer zacht te maken, zodat ik Jezus weer ga zien zoals Hij werkelijk is.

Afbeelding: Natascha Brouwer-Rothuizen