God als Vader leren kennen
dat brengt pas rust in je leven
Iedereen kent de tekst uit Matteüs wel: Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Lange tijd heb ik die tekst op een eenzijdige manier gelezen in de trant van: als je moe en belast bent moet je naar Jezus gaan en Hij geeft je rust. Best acceptabel. Het is altijd goed om met je lasten en zorgen naar Jezus te gaan, maar in de context zit meer dat een trekautomatenantwoord.
Oorsprong van rust
Want over wat voor rust spreekt Jezus hier eigenlijk?
Bedoelt Hij daarmee - Ik neem die last wel van je schouders en dan ben jij er van af? Dan kun je weer verder gaan op de weg zoals je die daarvoor ging?
Bedoelt Hij: Geef je vermoeidheid maar aan mij en dan geef ik je daar rust voor in de plaats?
Ik denk zeker dat het gebeurt, maar in de verzen daarvoor heeft Jezus het over iets heel bijzonders. Hij zegt dan:
Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.
- Matteüs 11: 27
Rust in relatie
En pas dan komt onze tekst "Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven".
Jezus verbindt de rust die Hij geven wil aan het openbaren van God als Vader aan jou en mij. Werkelijke rust komt, wanneer Jezus onze vermoeidheid en lasten van ons overneemt, en wij in die rust ons openstellen om de warmte en liefde van God onze Vader te ontvangen. De rust van het weten geliefd en gekend te zijn door jouw Schepper, die zichzelf jouw Vader noemt.
Was het Jezus niet?, die bad:
Vader... ... dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen!
- Johannes 17:3