Is Jezus echt de énige weg tot God?
Ik reed onlangs achter een grote, rode bus met daarop de bekende zin "Jezus zegt: Ik ben de enige weg tot God." Ik kende de bus van typisch evangelische acties waar ik zelf ook aan mee gedaan heb; een herkenning uit een star verleden. Niet lang daarna las ik op CIP, een bekend christelijk forum, een verdediging van de stelling dat Jezus de énige weg tot God is en dat het niet arrogant is om dat te zeggen. Vroeger zou ik ook in de verdediging schieten. Jezus zelf zegt het immers? En Jezus arrogant noemen, evenaarde zowat godslastering.
Onbekende God
Het zijn uitingen van een christendom dat alles in beton giet, vanuit de overtuiging ‘wij hebben het bij het juiste eind’ en ieder die er anders over denkt niet. Het zijn uitingen, waar ik ook voor stond. Opgevoed in de juiste leer en onderbouwd met teksten, wel of niet in de context geplaatst. Een keiharde waarheid. Totdat ik ging groeien. Iets, wat je kan verwachten als je ouder wordt. Ook geestelijk. Groeien in het kennen van God. Het leven is er toch op gericht God te leren kennen? Maar hoe meer ik Hem leerde kennen, hoe meer ik ontdekte dat Hij ook steeds onbekender wordt. Dat kostte de nodige rek in mijn denken. Ik ging zien dat Hij ruimer is dan mijn evangelisch denken en dat Hij anders is dan ik mij vaak had voorgesteld. Hij is niet zo makkelijk in een hokje te plaatsen, ook al doen ik nog zo mijn best. Hem in beton gieten is helemaal een hachelijke onderneming.
Deze nadenker verscheen ook op Zinvloed als artikel
http://zinvloed.nl/2015/01/jezus-echt-enige-weg/
waarheen, waarnaartoe?
Mijn moeder is heel belangrijk geweest in die geestelijke groei. Waar mijn vader sterk was in de dogma’s was mijn moeder sterk in haar relatie met God. Ik leerde door mijn moeder dat dogmatisch kennen niet hetzelfde vertrouwen was als een persoonlijke hechte relatie. In mijn groei, of ontdekkingstocht, leerde ik ook dat ik Hem vaak verkeerd geciteerd had, precies zoals je als volwassene het beeld over je ouders ook moet bijstellen van puberale indrukken. Ik ontdekte dat ik teksten uit de Bijbel plukte en als enige waarheid de wereld in slingerde, omdat ik het altijd zó gehoord had of uit de context had gehaald. ‘Jezus is de enige weg.’ Dat gedeelte klopt natuurlijk, maar de vraag is waarnaartoe?
Vele wegen
De énige weg naar God? Welnee! Er zijn vele wegen naar Rome en vele wegen naar God. Ook in de bijbel kom je meerdere verhalen tegen van Godzoekers buiten de uitverkoren wegen. Niets nieuws onder de zon. Jezus is niet de énige weg tot God. Hij is wel de énige weg tot God de Vader. Van alle wegen tot God is er maar één persoon, die in vlees en bloed, in handel en wandel, ons een weg aanbiedt naar een God, die onze Vader heet. Een persoonlijke relationele God! Dat is het bijzondere van de enige weg, die Jezus heet. Het is de open deur naar een andere participatie-maatschappij, namelijk meedoen in de onderneming Vader, Zonen & Dochters, het Koninkrijk van God. Zaken van en met God de Vader doen, zodat er een betere wereld ontstaat. Dat is een stapje verder dan kerkbezoek of dogmatische zekerheden.
Deze nadenker verscheen ook op Zinvloed.nl
http://zinvloed.nl/2015/01/jezus-echt-enige-weg/